Minggu, 04 Januari 2009

Pikun

Pikun

Sore-sore Wonokairun nangis gerung-gerung ndhik pinggir embong ambek napuki sirahe.

Gak sui Bunali liwat, begitu ndhelok onok wong tuwek nangis langsung mandhek nakoni.


"Mbah, laopo sampeyan nangis ndhik pinggir embong ?" takok Bunali.


"Aku ndhuwe bojo anyar ndhik omah, sik tas ae tak rabi, umure 20 taun, sik enom, ayu, semlohe. " jare Wonokairun ambek nangis.


"Lho lak enak se sampeyan, laopo kok nangis lho ?. " Bunali mulai bingung.


"Ngene lho cak, wis ayu, bojoku iku yo pinter masak. Opo ae kari njaluk, jangan asem, rawon, brengkes, sembarang sing enak-enak pokoke. " jare Wonokairun.


"Lha kurang opo maneh sampeyan Mbah. Ngono kok sik mewek ae. " Bunali tambah bingung.


"Mari ngono yo, bojoku iku setia pol ambek aku. Lek onok sing nggudho langsung dikandhakno aku. " jare Wonokairun maneh.


"Lek ngono ceritane, lha terus opoko sampeyan kok nangis gerung-gerung gak mari-mari ?" Bunali wis gak sabar meneh.


"Masalae aku lali ndhik endhi omahku . . . ."

Mini Market

Wonokairun lagi blonjo ndhik minimarket cedhak omahe.

Sing dituku tibake daging kalengan gawe pakane kucing.

Pas katene mbayar, Wonokairun ditakoni kasire.

"Mbah, lek sampeyan katene tuku pakan kucing iki, sampeyan kudhu mbuktekno lek sampeyan iku ndhuwe kucing.

Aku khawatir lek tibake pakan kucing iki sampeyan emplok dhewe. " jare Bunali, kasire.

Wonokairun gak protes, mulih diluk, mbalike nggendhong kucing dipamerno ndhik Bunali.

"Iki kucingku " jare Wonokairun ambek mbayar daging kalengan gawe kucinge.

Sisuke Wonokairun teko maneh ndhik minimarket, saiki tuku biskuit balung pakane asu.

Pas katene mbayar, ditakoni maneh ambek Bunali.

"Mbah, sampeyan ndhuwe asu tah ?. Aku khawatir lek tibake pakan asu iki sampeyan emplok dhewe. " jare Bunali, kasire.

Wonokairun gak protes, mulih diluk, mbalike nuntun asu dipamerno ndhik Bunali.

"Iki asuku " jare Wonokairun ambek mbayar biskuit balung gawe asune.

Sisuke Wonokairun teko maneh ndhik minimarket, saiki nenteng kardus bekase indomi sing pinggire dibolongi sak driji.

"Mbah, sampeyan katene tuku pakane ulo tah ? " jare Bunali.

"Iki isine dhudhuk ulo. Cobaken tanganmu lebokno kene lek pingin ngerasakno. Wis tah tak jamin gak bakal nyatek. " jare Wonokairun.

Pertama Bunali rodhok wedhi, tapi mari dibujuk Wonokairun akhire Bunali kendhel. Drijine dilebokno ndhik bolongane kerdus.

Tibake njerone onok gembuk-gembuke. Pas drijine ditarik maneh, ambune malih gak whuenak.

Bunali misuh-misuh gak karuan, " Damput, ancene wong dhobhol, lha laopo aku sampeyan kongkon ndhemok tembelek."

"Saiki, oleh tah aku tuku tisu kamar mandi ? ".

Ngumbah Kucing

Ngumbah Kucing

Wonokairun tuku rinso ndhik tokone Bunali.


“Mbah, kok dengaren sampeyan umbah-umbah dhewe ?” takok Bunali.


“Aku katene ngumbah kucing” jare Wonokairun.


“Gak salah tah Mbah.” Bunali bingung.


“Iyo soale kucingku akeh tumane.” Jare Wonokairun.


“Wah yo isok mati kucing sampeyan Mbah” Bunali ngilingno.


“Lho koncoku wingi ngono, yo gak opo-opo” jare Wonokairun.


Mari mbayar, Wonokairun mulih katene ngumbah kucinge.


Sisuke, Wonokairun teko maneh ndhik tokone Bunali kate tuku rokok.


“Yok opo kucing sampeyan Mbah ?” takok Bunali.


“Kucingku mati “ jare Wonokairun.


“Lho lak temen tah. Sampeyan iku tak kandhani gak percoyo. Laopo kucing atik diumbah ambek rinso, wong onok obat tumo” jare Bunali nyeneni.


“Kucingku mati gak mergo rinso” jare Wonokairun njelasno.


“Opoko lho ??” Bunali gak sabar.


“Tak peres . . . .”

Mancing

Sore-sore mari udhan, Wonokairun mancing nang got cilik ndhik ngarepe warunge Mbok Ten.

Ambek rokokan klobhot, Wonokairun ndhodhok sarungan nyekeli pancinge.

Wong-wong sing katene andhok mesti ndhelok Wonokairun.

Onok sing sakno, onok sing kudhu ngguyu, onok sing ngiro wong gendheng yo onok sing cuek ae.

Gak sui Bunali teko katene andhok pisan. Bareng ndhelok Wonokairun koyok ngono langsung gak mentolo.

"Mbah, ayok melok aku mangan, wis tah tak bayari ojok kawatir. " jare Bunali.

Pertama Wonokairun isin-isin gak gelem, tapi mari dibujuk-bujuk akhire gelem.

"Sampeyan pesen panganan opo ae sak senenge," jare Bunali.

Mari mangan warek, Bunali ngejak Wonokairun ngobrol.

"Sampeyan mancing ndhik peceren kono mau mosok onok iwake ?" takok Bunali.

"Yo onok rek !! Lek gak, lha lapo tak belani ndhodhok sarungan sak uwen-uwen. " jare Wonokairun.

"Mosok se Mbah. Wis oleh iwak piro Sampeyan ?" jare Bunali gak percoyo.

"Awakmu sing ke limo . . ."

Yuyu

Yuyu

Sore-sore Wonokairun dijak ngobrol ambek Bunali.


"Mbah. Jare arek-arek sampeyan wis rabi ping telu. Yo tah ? " takok Bunali.


"Yo bener. Tapi bojoku wis tebhal kabeh. " jare Wonokairun.


"Lho kok isok ?" jare Bunali.


"Sing pertama mati nguntal yuyu. " jare Wonokairun


"Lha sing kedua ?" takok Bunali


"Sing kedua mati nguntal yuyu. " jare Wonokairun.


"Lha sing ketiga yo nguntal yuyu pisan " jare Bunalu kemeruh.


"Gak. Matine mergo tak gibheng." jare Wonokairun.


"Lho opoko ?" takok Bunali.


"Soale gak gelem nguntal yuyu . . ."

Senin, 10 November 2008

Mercon

Kentir pethuk ambek konco lawase sing jenenge Kentus.
Pas ketemu arek loro iku podho kagete mergo Kentir ambek Kentus podho-podho
sirae petal, raine gosong ambek untune yo podho bogange.
Arek loro iku takok takokan opoko kok isok podho bocele.

Kentir cerito lek raine rusak, sirae petal, ambek untune ngowos mergo melok nyemprot kobongan ambek mangap.
"Pas aku mangap dhadhak onok elpiji mbledhos" jare Kentir.

Mari ngono Kentir takok nang Kentus opoko kok sirae petal.

"Mari teraweh aku nyumet mercon ambek rokok. Mari tak sumet, mercone taksawatno wong dhodhol soto terus ndhelik ambek ngisep rokok.
Dhadhak wonge ngerti, aku diuber terus sirahku digepuki pikulane soto" jare Kentus.

"Lha lek raimu opoko kok gosong" takok Kentir maneh.
"Mari sirahku waras, aku merconan maneh. Mari tak sumet ambek rokok, mercone tak sawatno wong dhodhol bakso terus dhelik maneh ambek ngisep rokok. Dhadhak aku ketemon maneh, aku diuber mari ngono diguyang dhudhuhe bakso" jare Kentus.

"Wok nemen kon iku, ngono yo gak kapok. Lha lek untumu opoko kok guwung kabeh ?" takok Kentir maneh.

"Oo lek iki seje ceritone. Pas katene nyumet mercon dhadhak onok arek pacaran liwat"

"Kapok kon, mulakno tah ojok seneng nginceng. Paling kon digibheng ambek sing lanang " jare Kentir kemeruh.

"Gak ngono ceritone . ." jare Kentus.

"Opoko lho . .?" takok Kentir.

"Aku lali . . . Rokokku sing tak sawatno. . ."

Bajak Laut

Muntiyadi pethuk ambek Gempil koncone sing dines ndhik angkatan darat.
Tibake Gempil iku saiki sikile sing kiwo yo dingklang pisan, ambek tangane
sing tengen tibake yo tughel digenti cathoke bakul beras.
Sing luwih nemen maneh, motone gempil kari sing kiwo. Moto sing tengen
wis cumplung ditutupi kain ireng malih koyok bajak laut.

"Lho Mun, sikilmu opoko ? " takok Gempil.
Mari ngono Muntiyadi cerito pengalamane kijolan sikile wong wedhok.

"Lha awakmu opoko kok mreteli pisan ?" Muntiyadi genti takok nang Gempil .

"Pas aku patroli nang Aceh, sikilku ngincak granat, langsung puthul. Pas
iku onoke sikile sapi, berhubung aku gak gelem, akhire yo ngene sikilku
dhadhi mek sithok".

"Waduh cik apese nasipmu, lha tanganmu opoko kok digenti cathoke beras ?"
takok Muntiyadi maneh.

"Mari sikilku tughel iku mau, aku dirawat ndhik barak. Moro-moro barakku
dibom ambek mungsuh, kenek tanganku, langsung tughel.
Pas iku onoke cathoke beras, timbangane gak onok blas, akhire aku gelem. "
jarene Gempil maneh.

"Wah kayal thok kon iku, lha motomu opoko kok cumplung pisan ? Kelilipen
granat tah ?" takok Muntiyadi maneh.

"Oo iku seje ceritone. Enak-enak cangkruk nyeritakno pengalamanku iku
mau, moro-moro onok manuk nembeleki mripatku ". jare Gempil.

"Wah kon iku tambah ngawur thok ae, lha mosok ditembeleki manuk isok
motone cumplung". Muntiyadi mulai gak percoyo.

"Lho iku dhudhuk mergo tembelek manuk" jare Gempil.

"Lho opoko ?" takok Muntiyadi.

"Iku pas dino pertama aku nggawe cathok beras".